David Meijer en Familie Meijer – Frank
Op het adres Stationsweg 32, nu Goorseweg nabij de toegangsweg naar villa Stijgoord zijn vier Stolpersteine gelegd voor:
David Meijer (73 jaar), vermoord op 14 mei 1943 in Sobibor
Julius Meijer (39 jaar), bezweken op 27 januari 1945 in Flossenburg
Frida Meijer-Frank (29 jaar), vermoord op 5 november 1942 in Auschwitz
Sofie Sonja Meijer (3 jaar), Vermoord op 5 november 1942 In Auschwitz
Op de Stationsweg 32 lag pension J. Meijer. Maar Julius stond tevens te boek als veehandelaar.
In edities van ‘Het joodsche weekblad: uitgave van den Joodschen Raad voor Amsterdam’ van juni 1941 zijn nog advertenties aangetroffen van het pension:
In het persoonlijke archief van Cees Derlagen is door zijn echtgenote correspondentie aangetroffen over de familie Meijer. Daarin beschreef hij een brief, die David Meijer op 5 november 1942 aan zijn familie in Argentinië stuurde.
Nadat Julius en zijn vrouw Frida in 1938 vanuit Badbergen (Duitsland) waren gevlucht en in Lochem neerstreken, openden zij een pension op de Stationsweg 32, vlakbij de toegangsweg naar wasserij Stijgoord. Het weggedeelte waaraan het pension lag (tegenover de afslag naar de Kanaalstraat), heet nu Goorseweg.
In 1939 kregen Frida en Julius een dochter, Sofie Sonja. David kwam pas later op dit adres te wonen.
Op last van politie-adjudant Baak van het politiebureau op de Markt moesten diverse Joodse families zich in 1942 melden voor transport naar Westerbork, waar zij zouden worden verenigd met hun families. Deze families zouden elkaar goed gekend hebben en de avond voor de deportatie bijeen zijn gekomen op ’t Ei 15 in het centrum van Lochem, bij het gezin Roozendaal.
Na een verblijf van vier weken in Westerbork werden Julius, Frida en Sofie Sonja op 2 november 1942 op transport gesteld naar Auschwitz. Op 5 november zijn Frida en Sonja vermoord, op de dag dat David zijn brief schreef naar zijn familie in Argentinië. Julius werd niet meteen omgebracht en eerst als dwangarbeider naar Gleiwitz en Blechhammer gestuurd, waarna hij op transport ging naar Dachau en Flossenburg. Bij dit laatste werkkamp bezweek hij op 27 januari 1945.
David was al op 14 mei 1943 vermoord in Sobibor, waar hij heen gestuurd werd vanuit Vught. Nadat ook de razzia’s in Lochem uitgevoerd waren, kon Gelderland als provincie eind april ‘Judenrein’ worden verklaard.