Hoevenbrug door Maaike Vellinga

Van de noodzakelijke vervanging van de Hoevenbrug in 2024 is gebruik gemaakt om er een kunstzinnige brugleuning in op te nemen.

De Hoevenbrug is de verbinding van de stad Lochem met het buitengebied. De leuningen zijn net verschillend en reageren op het omringende landschap. Het verhaal van de stad is in silhouet verbeeld. De huizen van Lochem maken plaats voor de fabrieken, de molen en de Berkelzomp. Daarna stroomt de leuning verder. De lijnen zijn vloeiend en staan voor zowel de energie van water als wind. Tussen de lijnen verborgen zit een otter die op jacht is naar vis, een ijsvogeltje en waterhoenen. Dieren die op of rond de Berkel leven en nu een plekje krijgen in de leuning. Zodra bezoekers en bewoners vanaf het station de brug over komen is er het gevoel nu ben ik weer in Lochem.

Naast de brug staat een paneel van het Buitenmuseum met de tekst:

Al in de 17e eeuw, en waarschijnlijk al eerder, was er op deze plek een brug over de Berkel. Stadsbewoners dreven hun vee over de brug naar de weidegronden op de Armhoede. Op de kadasterkaart van 1832 kwam voor het eerst de naam Hoevenbrug voor, gelegen in de ‘Groote Zomerweg van Lochem naar Borkulo’. De naam van de brug zou kunnen verwijzen naar de hoeven van het vee. Vanaf 1865 liep de Stationsweg over de (vernieuwde) Hoevenbrug van de stad naar het station. Inmiddels verbindt de (alweer vernieuwde) brug de stad met de Goorseweg, die op zijn beurt Lochem met het platteland en de omliggende regio verbindt.